Σε αυτή την περίπτωση το αίμα προέρχεται από το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα και κυρίως από τους βρόγχους ή τις κυψελίδες.
Είναι σημαντικό να διαγνωσθεί αν το αίμα προέρχεται από τη στοματική κοιλότητα, τον ρινοφάρυγγα ή το πεπτικό σύστημα (ψευδο-αιμόπτυση και αιματέμεση αντίστοιχα).
Τις περισσότερες φορές η αιμόπτυση σχετίζεται με κάποια λοίμωξη του αναπνευστικού. Είναι συνήθως μικρής έντασης και αυτοπεριοριζόμενη ή καρκίνου του πνεύμονα. Είναι επίσης συχνή στη βρογχεκτασία και στους καπνιστές που πάσχουν από χρόνια βρογχίτιδα.
Εκτός από τις λοιμώξεις του αναπνευστικού (βρογχίτιδα, πνευμονία), υπάρχουν και σοβαρές καταστάσεις που προκαλούν αιμόπτυση, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα, η φυματίωση, η πνευμονική εμβολή, το πνευμονικό οίδημα (αφρώδη, ροδόχροα πτύελα).
Η αιμόπτυση είναι πιο συχνή στους άνδρες, λιγότερο συχνή στις γυναίκες και σπάνια στα παιδιά. Μετά την ηλικία των 40 ετών αυξάνει ο κίνδυνος αιμόπτυσης κακοήθους αιτιολογίας.
Όταν η αιτία είναι ο καρκίνος του πνεύμονα τότε με την βρογχοσκόπηση καυτηριάζουμε τον καρκινικό ιστό που αιμορραγεί ή κάνουμε αγγειογραφία και εμβολίζουμε με μικροσφαιρίδια τα αγγεία που τροφοδοτούν τον καρκίνο. Στην περίπτωση που η αιμορραγία οφείλεται σε μεγάλα αγγεία τότε χρησιμοποιούμε ειδικές ομπρέλες για να μπλοκάρουμε τα αγγεία.
Σε καλοήθη αιμόπτυση από αρτηριοφλεβική αναστόμωση πάλι κάνουμε αγγειογραφία και εμβολίζουμε με μικροσφαιρίδια τα αγγεία που τροφοδοτούν τον καρκίνο. Στην περίπτωση που η αιμορραγία οφείλεται σε μεγάλα αγγεία τότε χρησιμοποιούμε ειδικές ομπρέλες για να μπλοκάρουμε τα αγγεία.
Στις περιπτώσεις που εμφανίζεται παράλληλα με λοίμωξη του αναπνευστικού και συνδυάζεται με βήχα, βοηθά η καλή ενυδάτωση και η καταπολέμηση του βήχα.
Γενικά η αιμόπτυση, ειδικά όταν δεν εμφανίζεται στα πλαίσια μιας λοίμωξης και όταν επιμένει, αποτελεί σημείο συναγερμού που πρέπει να διερευνάται για να εντοπιστεί το αίτιο και να χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία.