Menu
Οι δερμοαντιδρασεις δια νυγμού (γνωστά σαν δερματικά tests) είναι το κύριο διαγνωστικό εργαλείο των αλλεργικών παθήσεων. Είναι απόλυτα ασφαλής και ανώδυνη μέθοδος ενώ η διαγνωστική ευαισθησία ξεπερνά το 90%.
Στο αντιβράχιο του ασθενούς τοποθετούνται ειδικά επεξεργασμένα εκχυλίσματα των αλλεργιογόνων και εν συνεχεία εκτελείται νυγμός διαμέσου αυτών εντελώς επιδερμικά. Το αποτέλεσμα διαβάζεται σε είκοσι λεπτά ενώ για λόγους αξιοπιστίας (αποφυγή ψευδώς θετικών και ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων) γίνεται έλεγχος με θετικό και αρνητικό control. Σε εξειδικευμένες περιπτώσεις (όπως για παράδειγμα ασθενής αντίδραση στην ισταμίνη) τα tests διενεργούνται και στη ράχη του ασθενούς με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Τα tests δεν έχουν παρενέργειες, ο ασθενής μετά τη διενέργεια των tests μπορεί να προβεί σε οποιαδήποτε δραστηριότητα επιθυμεί. Τα tests είναι επιδερμικά όσον αφορά τη διαγνωστική προσέγγιση της αλλεργικής ρινίτιδας, επιπεφυκίτιδας και του άσθματος όπως επίσης της τροφικής αλλεργίας και της ατοπικής δερματίτιδος. Στην τροφική αλλεργία είναι πολύ σύνηθες να πραγματοποιηθούν επιπλέον tests στην ίδια την τροφή (prick to prick) Όσον αφορά στην αλλεργία στη μέλισσα και τη σφήκα όπως επίσης και τα φάρμακα εκτός από επιδερμικές δοκιμασίες διενεργούνται και ενδοδερμικές.
Τα εκχυλίσματα τοποθετούνται στο αντιβράχιο του ασθενούς και εν συνεχεία πραγματοποιείται νυγμός επιδερμικά.
Σε κάποιες περιπτώσεις τα tests εκτελούνται στη ράχη, Πολλές φορές κατά τη διερεύνηση της τροφικής αλλεργίας διενεργούνται prick to prick tests στην ίδια την τροφή.
Τα αγρωστώδη αριθμούν περισσότερο από 600 είδη, με ιδιαίτερα υψηλή τη διασταυρούμενη ευαισθησία ως προς την αλλεργιογόνο ικανότητα τους
Τα αλλεργιογόνα είναι οι ουσίες, οι οποίες προκαλούν τις αλλεργίες. Οι κυριότερες κατηγορίες είναι τα αεροαλλεργιογόνα, τα τροφοαλλεργιογόνα, τα φάρμακα και τα δηλητήρια υμενοπτέρων.
Τα αεροαλλεργιογόνα προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα και άσθμα. Είναι γύρεις, μύκητες, επιθήλια ζώων, ακάρεα οικιακής σκόνης.
Οι κυριότερες γύρεις στον Ελλαδικό χώρο προέρχονται από τα αγρωστώδη, την παριετάρια (περδικάκι) και την ελιά. Σε μικρότερα ποσοστά μπορεί να προέρχονται από το χηνοπόδιο, πεντάνευρο, αρτεμισία, κυπαρίσσι, πεύκο, λεύκα, φουντουκιά, φτελιά, καρυδιά κτλ. Ιδιαίτερη μνεία χρήζουν η σημύδα και αμβροσία, που αποτελούν πηγές μείζονων αλλεργιογόνων στην Βόρεια-Κεντρική Ευρώπη και στις ΗΠΑ, χωρίς όμως να ενδημούν στη χώρα μας.
Η ανθοφορία ποικίλει σε σχέση με τα δένδρα τα αγρωστώδη και τα ζιζάνια και για αυτό το λόγο η συχέτιση των θετικών αποτελεσμάτων των tests με τα συμπτώματα θέλει γνώση και αυτού του παράγοντα.
Τα ακάρεα της οικιακής σκόνης είναι η αιτία της «αλλεργίας στη σκόνη» και τα κύρια στελέχη είναι το Dermatophagoides Pteronyssinus και το Dermatophagoides farinae.Τα παράσιτα αυτά τρέφονται με νεκρά κύτταρα του ανθρωπίνου δέρματος και για αυτό ένα μέρος στο οποίο βρίσκονται εν αφθονία είναι το στρώμα μας (ένα μονόκλινο φιλοξενεί περί τα 200.000).
Οι μύκητες ένδο και έξωοικιακοί προκαλούν αναπνευστική αλλεργία
Οι κυριότεροι μύκητες που προκαλούν την αλλεργική αντίδραση είναι ο Alternaria, Cladosporium, ο Penicillium, ο Fussarium ενώ ο Aspergillus αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση αφού σχετίζεται με τη Αλλεργική Βρογχοπνευμονική Ασπεργίλλωση κλινική οντότητα που χαρακτηρίζεται από βαρύ κατά κανόνα άσθμα, κεντρικές βρογχεκτασίες και έντονη ευαισθησία σε αυτό τον μύκητα.
Τα τροφικά, φαρμακευτικά αλλεργιογόνα όπως και τα δηλητήρια των υμενοπτέρων (σφήκα, μέλισσα) περιγράφονται στα αντίστοιχα υποκεφάλαια.
Η ανοσοθεραπεία αποτελεί θεραπεία εκρίζωσης της αλλεργίας. Οι ενδείξεις της είναι η αλλεργική ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα και άσθμα που οφείλεται σε ευαισθητοποίηση σε αεροαλλεργιογόνα. Επίσης ένδειξη αποτελεί η ευαισθησία στο δηλητήριο της σφήκας και της μέλισσας. Όταν λέμε θεραπεία εκρίζωσης εννοούμε ότι η αντιμετώπιση στοχεύει στην αιτία του προβλήματος, σκοπεύει δηλαδή στην εξάλειψη της αλλεργίας και όχι στον απλό έλεγχό της.
Η απευαισθητοποίηση παρεμβαίνει στη φυσική πορεία του προβλήματος. Ο ασθενής που έχει αλλεργική ρινίτιδα και άσθμα όχι υψηλά σταδιοποιημένο έχουν σαφή ένδειξη απευαισθητοποίησης εφόσον δεν είναι πολυευαίσθητοι δηλαδή αλλεργικοί σε πολλά αλλεργιογόνα ταυτόχρονα. Καταλαβαίνει εύκολα κανείς ότι είναι προτιμότερο να εξαφανίσεις ένα πρόβλημα παρά απλώς να το ελέγξεις.
Στην αλλεργία στη μέλισσα και τη σφήκα η ανοσοθεραπεία αποτελεί μονόδρομο αφού αφορά μια κατάσταση επικίνδυνη για τη ζωή του ασθενούς. Στην περίπτωση αυτή η ανοσοθεραπεία είναι μόνο ενέσιμη.
Η απευαισθητοποίηση παρεμβαίνει στη φυσική πορεία του προβλήματος.
Στα αεροαλλεργιογόνα η απευαισθητοποίηση μπορεί να είναι ενέσιμη ή υπογλώσσια. Η ενέσιμη ανοσοθεραπεία χορηγείται από αλλεργιολόγο και όταν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις από το ιατρό αλλά και από τον ασθενή είναι απολύτως ασφαλής. Η υπογλώσσια ανοσοθεραπεία μπορεί να γίνεται από τον ασθενή χωρίς την παρουσία αλλεργιολόγου αλλά και πάλι πρέπει να τηρούνται κάποιοι κανόνες. Τα αποτελέσματα των δύο μορφών απευαισθητοποίησης είναι συγκρίσιμα και η επιλογή εξατομικεύεται.
Γενικώς η ανοσοθεραπεία αποτελεί ένα πολύ σπουδαίο θεραπευτικό όπλο στα χέρια του αλλεργιολόγου εφόσον χρησιμοποιηθεί σωστά και έτσι όπως επιτάσσουν οι ομοφωνίες, συνιστάται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η διάρκεια της είναι 3-5 έτη και τα αποτελέσματα είναι επιτυχή στην συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών. Είναι ασφαλής, εφόσον τηρούνται όλα τα απαιτούμενα μέτρα.
